Küçük bir kalp doğdu.

Küçük olduğu için gözden kaçmış.

Farklı görünüyordu, bu yüzden çekici bulunmadı.

Çekingendi ve kimse onunla etkileşime girmedi.

Küçük kalp her gün kasaba meydanına gitti, ama yalnız kaldı.

En sıcak gülümsemeye ve en büyük arzuya sahipti

yine de diğerleri büyümesine yardımcı olmadı, bu yüzden küçük ve sevimsiz hissetmeye devam etti.

Yıllar geçtikçe hüzünlü oldu.

Uzak diyarları aradı…

…asla bir arkadaş bulamayınca bayıldı ve yoruldu ve geri dönmeye karar verdi.

Şimdiye kadar, küçük kalp yenildiğini hissetti.

Yarattığım küçük kalbi bulmak için kasabaya gittim.

Etrafıma sordum ama kimse adını bilmiyordu.

Kırsalda aramama rağmen hala bulamadım.

Meydana dönerken keskin, yoğun bir acı beni deldi.

Girişte yerde yatan kırık bir kalp vardı.

Yüzü aşağı dönüktü, her tarafı ayak sesleriyle çiğnenmişti.

Tozluydu ve sanki hiç dokunulmamış gibiydi.

Kırılmıştı ve sanki hiç sevgi gösterilmemiş gibi görünüyordu.

Daha yakından bakınca sol tarafında bir yara olduğunu fark ettim.

Sağ tarafta da bir yara izi vardı.

İçeri baktım… ve düşündüğüm gibi: boştu.

İçimde bir hüzün, bastırılamayacak bir hüzün vardı.

Bu küçük kalbi büyüyeceği bir yere göndermiştim,

ama kimse bunu kabul etmedi.

Hepsi o kadar meşguldü ki, yerde ölmek üzere olduğunu kimse fark etmemişti.

Amacı başkalarına hizmet etmekti,

bilgi ve bilgelik zenginliği sağlamak.

Yine de kimse küçük kalbi sevmek istemedi.

Kimse bunu zamanına ya da yardımlarına layık görmedi.

Onu alıp ayaklarının üzerine koydum.

Başı eğikti ve gözleri kapalıydı.

Çenesini kaldırdım ve gözlerini açtı;

Gördüğüm cesaret kırıklığı büyüktü.

Ayakta durmakta zorlanıyordu ama ona ayakta durmayı öğrettim.

Yürümekte zorlanıyordu ama elimi tuttum.

Tüm gücüyle bana sarıldı.

Acısını gidermek için yağmura bıraktım;

güneşe koyun, böylece parlaklıkla parlasın;

güzellikle büyüsün diye bahçeye koydu;

İstediğini anlasın diye yanımda tuttum.

Utangaçtı ama şimdi korkusuz,

baharda açan bir çiçek gibi.

Hiç sevilmeyeceğini düşündü,

ama şimdi başkaları onu aşkı için arzulayacak.

İyilik yapma ve her istediğini yapma gücü vardır,

ama benimle kalmayı seçecek mi?

Zayıfken arzuladım;

Diğerleri geçerken ben aldım.

Yaralıydı, ama ben iyileştirdim;

ömür boyu yaralı, ama onu restore ettim.

Küçüktü ve değersiz olduğu düşünülüyordu;

şimdi benim en büyük ödülüm oldu.

Kalmayı seçerse, birlikte büyüyeceğiz.

Bildiğim her şeyi öğreteceğim.

Sahip olduğum her şeyi vereceğim.

Beni seviyorsa, ona daha da büyük şeyler göstereceğim.

​